Wat erg dat we al zo lang niet meer hebben geschreven, en eindelijk tijd en zin om weer te schrijven. De afgelopen maanden is er een hoop gebeurd;
Bing is in februari van de crèche naar een speciale school gegaan waar ze o.a. werken met kinderen met een verstandelijke handicap en met gehoor problemen. Hij heeft het enorm naar zijn zin, en leert elke dag nieuwe dingetjes (spraak en gebaren). Bing laat ons geregeld horen en zien wat hij zoal kan, vaak maken de liedjes een grote indruk op hem, en zingt ze uit volle borst mee.
Wij waren met de gemeente in overleg over aanpassingen in ons huis. Dat zou zo vreselijk worden, het huis zou niet meer ons huis zijn.
We hebben veel gepraat met elkaar, alle voor en tegens op een rij gezet en zijn toen tot de conclusie gekomen dat het beste zou zijn om ons huis op Funda te zetten. Op 10 maart stond het op Funda. En wat denk je?? Op 13 maart ging de telefoon, onze makelaar Dennis Hekking; Jullie huis is verkocht !!! Op dat moment waren wij uiteten. En konden geen hap meer door onze keel krijgen. Paniek, wat nu!? Dit hadden we echt niet verwacht, we wilde zelf nog even aan het idee wennen. Zoeken naar een nieuw paleis wat qua indeling beter is voor Bing, dat was zo makkelijk nog niet. De huizen gingen als warme broodjes over de toonbank. En in mei vonden wij ons paleis in een geweldige buurt. Er moest nog  wel een hele grote verbouwing worden gedaan, gelukkig konden wij ons huis zelf indelen.
Ondertussen moesten wij ons huis al uit, en zijn wij tijdelijk naar een flat gegaan. Bing begreep er niet veel van wat er allemaal gebeurde. We hebben het zo rustig mogelijk voor hem gehouden. En toch had hij wel enige tijd nodig om te wennen, hij was stilletjes en hij zong niet meer, gelukkig na 2 weken zong hij er weer vrolijk oplos. Het was prima vertoeven in de flat, en overal gingen de deuren automatisch open en er was een lift. Wel heel fijn, het is/was een serviceflat, waar nog ouderen woonde. Als ze ’s middags in de aula zaten dan ging Bing soms heel vrolijk gedag zeggen, dat vonden ze natuurlijk super schattig.

Op 30 oktober is het dan zover, ons huis is af!!! HOERAAAA!!! En we gaan gelijk over, we waren al wat weken er voor met dozen uit de kelder in de weer geweest, dat schilde al enorm veel.
Bing mag gezellig bij Anja en Alie spelen daarna even naar Oma en dan naar zijn nieuwe huis.

Bing en Anja

Ach die kleine schat weet niet wat er allemaal weer gebeurt. Maar nu is het echt klaar met verhuizen, eindelijk rust.
Wat een hulp hebben we gekregen van onze vrienden (Robert, Sam, Ron, Mabel, Eva, Natas, Denise, Bianc en Claudia) super bedankt.
Eindelijk 16.00 uur, Bing komt thuis. We hebben zijn kamer zoveel mogelijk hetzelfde gehouden, hadden we ook in de flat ook gedaan, zodat hij zich daar snel weer veilig voelt.
En volgens mij is dat aardig gelukt.
Hij zingt volop hahaha

Het gaat naar omstandigheden goed met Bing. Het is een tijdje geleden wel even onrustig geweest. Hij sliep heel slecht en heel weinig.
Met de arts overlegd en toch maar begonnen met medicatie zodat hij, wat minder last heeft van de prikkels, rustiger werd en beter kon slapen. Na 4 weken slaapt hij eindelijk
weer goed. Op school heeft hij het helemaal naar zijn zin. Hij rent het school gebouw naar binnen zodra wij de auto uit zijn. Dat geeft een goed gevoel.
Ook wordt hij nu met de taxibus thuis gebracht. Misschien volgend jaar met de taxibus ook naar school maar daar vonden wij hem nu nog te klein voor.
Ook heeft hij nu zwemles, 1 op 1. Hij heeft nu 6 lessen gehad. De eerste les vond hij geweldig en wij dus ook. Wat waren wij aan het genieten, dat snuitje van hem. Maar toen vond hij het niet zo leuk meer en deed hij de hele les met een pruil lipje, de zwemjuf zei dat het goed zou komen. En nu is het al stukken beter, heel even in de kleedkamer en zodra we binnen bij het zwembad zijn dan is het over.

Bing krijgt zwemles